I have a dream…

Nou dan verkoop ik mijn iPad, iPhone en hoef ik de rest van mijn leven geen zakgeld meer. En we hoeven dan ook geen lessen meer te betalen dus dat gaat er ook nog eens af. Snel krijg ik een berekening onder mijn neus geschoven waarvan aan haar gezicht te zien, geen ontkomen meer aan is. Nog net niet een strak en volledig waterdicht getimmerd contract. Ik hoef alleen nog maar te tekenen.

Ze heeft een droom. En die droom moeten wij gaan waarmaken. Dus of we even we een paard willen kopen en die gaan stallen op de manege. Dan heeft zij haar eigen paard en de droom is werkelijkheid. Niet zomaar een paard, het is Fjordenpaard Daan en haar allergrootste liefde. Niet gek voor een 13-jarig paarden-staart-meisje. Ik geloof haar in een geschiedenis die zich voor mij herhaalt. Alles in mij voelt ditzelfde verlangen weer en ik laat me haast volledig meevoeren met haar droom. De droom die ooit de mijne was. Al was de hoofdpersoon geen Fjord Daan maar Arabier Cookie.

Maar ik ben geen 13 meer en de wereld ziet er nu anders uit sinds ik wakker ben uit deze droom. Uit deze droom dan want er waren er natuurlijk ooit nog veel meer. Want ja wat wilde ik graag moeder worden en de magie van een baby in je buik mogen ervaren. Deze droom werd er echter eentje met een dubbele wending met twee baby’s tegelijk in die buik. En ja, ik wilde juf worden. Andere kinderen leren over die prachtige letters, woorden en zinnen. Echt, ik heb het écht geprobeerd. Een tijdje tijdens de opleiding op de PABO maar het werd nog net geen nachtmerrie. Gymles aan 30 kleuters deden mij de das om en de droom viel in duigen. Maar ook een (kinder)boek schrijven stond altijd hoog in mijn idyllische droomwereld. Uren achter zo’n houten antieke bureau schrijvend met vulpennen en veren in inktpotjes dopend starend uit het raam over een boomgaard met bloeiende bloesems. Een nog lopende droom ben ik bang.

Dromen om er zo uit te zien als Sissi met mini taille en maxi jurk wonend in een kasteel met mijn keizer op het witte paard die ook nog op zijn knieën voor me gaat en me beschermt tegen al het kwaad. Een beschuitje eten met George Michael totaal niet wetende dat hij ergens anders trek in zou hebben. Maar ook wonen in Amerika op een boerderij met vooral veel dieren en in de appelboomgaard naast de appelbomen gewoon een geldboom zodat het leven ietwat makkelijker was. Dat de stress van de dag niet verder zou gaan dan of ik met de Ford Mustang of de Dodge Ram Van op pad zou gaan.

Vele dromen zijn echt uitgekomen terwijl andere juist gewoon de droom gelaten moesten worden. Dat dromen in de loop van de decennia veranderen, is me duidelijk als ik mijn droomverleden in duik. Steeds minder gaat het om materieel bezit maar om de tijd die er (nog) is om (samen) door te brengen. Maar ook dat je met veel wilskracht dromen kunt bereiken en dat hetgeen falen is als het niet gelukt is. Beter de droom verliezen dan nooit te hebben gehad. Dat dromen steeds dichterbij gaan staan en zoals bij ziek zijn je alleen nog maar kunt dromen dat het voorbij is en je weer in vrijheid kunt gaan en staan waar je wil. Een droom die met nog zoveel wilskracht en/of geld niet haalbaar blijkt om uit te laten komen.

Sommige dromen veranderen terwijl er een hoop hetzelfde blijven. Het gaat om dat wat er niet is, je toch wenst dat gaat gebeuren. Misschien leef ik wel (een deel) van een droom omdat ik het liefst zou willen dat het blijft zoals het nu is. Dat veranderingen door de voortdrijvende tijd, dromen wijzigen. Kan ik nu dromen van een lijf dat functioneert, kinderen die lekker in hun vel zitten en ik ze samen met hun vader kan/mag bijstaan op het pad dat komen gaat. Hun dromen mag bewonderen en ook zelfs zien uitkomen.

Droom ik zeker om met het gezin naar ons geliefde Amerika te gaan. Om de belachelijk mooie natuurparken te laten zien, te voelen en te beleven op campings in een camper, hysterisch Las Vegas te ervaren, de high lights van de concrete jungle New York te bezichtigen, vele miles door het wisselende landschap te rijden en een F1 race in Texas met Max als winnaar te zien.

Soms kan het zelfs heel simpel zijn; gewoon een dag helemaal niets moeten of hoeven doen en vooral tijdloos. De kans dat je de Staatsloterij wint, is anno 2018 denk ik groter. Maar beiden zijn mogelijk in de dagdroom op vrijdagmiddag om twee uur. Ach, het leven is misschien wel één grote droom inclusief de nachtmerries erin die niemand overslaan.

Leef je droom, droom je leven. Maar vooral blijven dromen….